Şehirlerarası Yolculuğum

Oooh valla canlarım mobil olarak post atmayı özlemişim valla. Otobüsün
wireless'ında sorun varmış. Fakat (o kadar temiz bir kalbim var ki) bu
yazıyı yazdığım sırada canım muavinciğim geldi dedi ki; internet var
eğer laptopunuzu kullanacaksanız. Neden mi dedi? Çünkü çok meşgul bir
insan olduğum için acilen internete erişmem gerek dedim. Ve kendı
VINN'ını verdi. İşte dedim fedakarlık böyle birşey. Tek bir firmam var
ve ondan da asla şaşmıyorum. (Hııı hele bi tren tamamlansın, hele bir
yüksek hızlı tren tamamlasın, bak o zaman hiçbirinin yüzüne bakıyor
muyum?)



Seyahat etmeyi seven birisi olarak özellikle şehirlerarası
yolculukların yeri başka oluyor. Hele ki iki şehir arasında hatrı
sayılır bir yol varsa. Otobüse giderken orada farkediyorum asıl
yalnızlığımı. Beynimin içinde direkt olarak "sefil, yalnız, tek başına
dünyanın yükünü iplemiş, garip hüzünlerle yoğrulmuş, destek almadan
kendi gücüne inanarak böbürlenen" dizi ve film karakterinin müzikleri
dönüyor sürekli. E o müzikler de ayrı bir psikolojiye sokuyor. Garip
bir hissiyat içerisine giriyorum. Zaten önceki günler regle benzer
sancılar çekmişim, iyice şüpheleniyorum içimde rahim mi var, duygular
tepkiler sinirler desen iyice gerilmişim! BİR DE O ÇANTALARIN AĞIRLIĞI
VE YOLDA SÜREKLİ DEVRİLİP BENİ İYİCE ZORLAMASI YETMİYORMUŞ GİBİ.. Ay!
Şey.. Hıh kız başıma ne hallere düşüyorum valla, ama onu da
başarabilecek gücümü defalarca ispat edince kendime, kimseye ihtiyacım
yok ulan diyorum. YOK TABİ! KİME KALDIM BEN! GİT KENDİNE O ZAMAN, NE
BİÇİM ADAMSIN ALLAH SENİ AALLAH SENİN BİLDİĞİ GİBİ YAPSIN, PİS ADAM,
CENGİZ YEMİNLEN BOZUŞURUZ BAK... Hö! Oofff dün gece nerden aklıma
geldi yaa izledim bir de, gel gel diye çağırıyordu beni Nevriye Budak.
Konu dağılmasın diye sadece izlemeyenlerinize şahan'ın dişi
yakarış'ını izlemesini öneriyorum. İzlerken kikirdemelerimi de
tutamadım gece gece. Nostalji oldu bana da. (Eskiden taklidini
yapıyordum ama şimdi o da yok, kuzenimle ne eğlenirdik yea)

Ay öyle böyle bindim yavrum otobüse, zaten şu an seyahat sırasındayken
yazıyorum bunu da. Vakit geçsin diye, hem de yeni bir yazı yazmak
istediğim için(bu yazıyı yazmamı isteyen diğer etmenleri de buradan
öpüyorum, selamlıyorum). Koltuk arkası ekranı bozuk, internet
çalışmıyor falan iyice asabım bozuldu. Telefona yamuldum. Ve birkaç
"adet" Max Zotti -Shiver dinledim. Dinleyin. Siz de dinleyin efenim.

Sonracığıma otobüste birkaç tane hoş adam vardı, tekeer teker hepsini
kestim. Hatta bir tanesine karşı k*çımı dönmüş oturuyorum. Ona baya
göz attım. Adama bakıyorum çünkü değişik bir fantazisi var onun.
Enerjisine kapıldım gibi(havadan bulut kapan tiffany). Birkaç kere
kenardan kenardan bakıyordu o da. Eeeee tüm okulun gıpta ettiği,
ellediği, methiyeler düzüp şiirler yazdığı saçıma ve benim çok
beğendiğim skinny jeans'e kapılmaması olanaksız. Aman bir de mola
yerleri var. Ay! Komple kaldırıcam oraların hepsini, imha uzmanı
çağırıp bombalatıcam teker teker. Gerçekten bütün karakterler özenle
seçilmiş. Bilmeyen anlamaz. Asıl bir kızların bakışı var. E ben de
bakarken içgüdüsel baştan aşağı bakıyorum, e yüz ifadeleri ve
saçlarının hacimsizliğine bakarak "kıyafetleriyle birlikte" onlara da
hak veriyorum ama bacım siz de az biraz bakının kendinize. Ben de
bakınıyorum ama. Siz de yapın sizin de olsun hahahaha. Erkekler
tuvaletine girerken ki gerginliğim ise tüm molanın skandallarında
zirveye oynuyor. İçeri bir girdim. Kapıda duvarda "top" "sikici" diye
numaralar. Hani eğer ilerde LGBT yüzdesini araştırmak isteyen birileri
olursa annecim duyun sesimi! Şehirlerarası mola duraklarının tuvalet
kapıları sizin için hazır yapmış o bütün istatstikleri.

Bu seferki yolculuğun bonusu, otobüste bir bebek var. Ses çıkarıyo
falan nasıl kızıyorum içimden. Sonra arkasına dönüyor, bakıyorum
kerataya, len ne sevimli şeysin öyle SEN YAAAAAAAAĞĞĞĞĞ! Doğal
yeteneklerim çerçevesinde çocukceğizlerle de bir anlaşırım, bir
oynarım böyle guduuooovvv, ben buna sürekli ce-eee yapıyorum. Her
çocuk farklı bir oyun dili buluyor, kendini farklı ifade ediyor ve
içten gülerseniz PEŞİNİZİ BIRAKMIYOLLAAAYYYYY OY OY OOOYYY Kuzucum
beniiim. Ama buncağızım biraz hasta gibi, e bir de sürekli dur dur,
çocuklar enerjiktir, ağlaması kızması kaçınılmaz olur :) O yüzden
çocuk istemeden önce çook çok iyi düşünün, valla elin çocuğunu sevmek
daha tatlıdır derler, zahmetini bişeyini falan çekmez kaymağından
seviverirsin öyle. Anne baba olmazsın da teyze abla amca falan
olursun. Ohh lüküs hayat, ZATEN O NÜFUS DURDUK YERE PATLAYA PATLAYA
ATTIYOR, BİR DE SEN CEBELLEŞME ALLAHAŞKINA ÇOCUK YAPCAM DİYE! Doğanın
dengesine karışma. Hem o çocuklar büyüyor, hatırlatayım. Barınağa
bırakır gibi SHÇEK'e bırakma saçmalığında da bulunamazsınız. Benimki
gibi oyun arkadaşı oluverin işteeee :)

Not: Annem de arayıp duruyor, dur be yavrum geliyoz işte
Not: Kesin yazacağım birşeyler daha vardı ve ben unuttum, dikkatim
dağıldı gene. Özellikle dağıtıyorlar dikkatimi, fakat inadına
direniyorum.
Not: Kestiğim tiplerin yanında sevgili olunca hidrojen bombasını
tekrar icat edip üzerlerinde denemek istiyorum.
Not: Yiğit Özgür karikatürü okusalar bile.
Not: Yaşasın bayram, fakat babamı görmesem olmaz mı?

Öptüm.

Ay bir de ne kültürsüz millet ya kafam kazan gibi oldu! Metrobüs bile
daha iyi be. Ama bebekciğime kızmıyorum o bir de öksürüyor gürül
gürül. Kuzum benim yazık ona geçmiş olsun :( Onun yerine ön koltuğumda
oturan kadın ve sevgili olarak seyahat eden tipler hastalıktan
kırılsın(KISKANMADI)