Bir Başka 20 KASIM

N efret bizi öldürüyor, devlet bunu görmüyor. 20 Kasım günü evinde bıçaklanarak öldürülen Rita Hester'in anısına tüm Dünya'da anılan bir gün olarak geçmektedir. Aynı zamanda 20 Kasım, Dünya çocuk hakları günü olarak da kutlanmaktadır. Bu sene 20 Kasım anmaları, devrimlerle dolu geçti Türkiye'de BENCE!



      Öncelikle Ömer TEVFİK'in güzel çalışması Trans* evi resim sergisini gezmeye gideyim dedim. Kültürel anlamda doyuma ulaşma ihtiyacımın fışkırdığı günlerde de iyi geldi açıkçası. Kaçırmadığıma sevindim. Güzelce üstümü giyinip kendimi hazır hissettikten sonra çıktım Taksim yoluna. Karşı Sanat Evi'ni bulmam gerekiyordu, Gazeteci Erol Demek sokakta, İstiklal'in ara sokakların birinde kaybolmam gerekiyordu. Nitekim teknoloji bana yardımını esirgemeyecekti, kaybolma dediysem mecaz yani. Günümüzde kaybolmak mümkün değil çünkü :)

      Bulmam, çıkmam, kapıyı açacak kişi ile iletişime geçmem zor oldu. Fakat Mücadelenin kazananı bendim. İletişim bilgileri formuna blogumu yazmayı unutmadım(bakınız yaratıcı reklam tekniklerim). Bu arada sanat galerisinin sorumlu kişisi, oldukça nazik bir beyefendi idi. Bu durumdan oldukça memnun kaldım.

      Sergiyi gezerken hiç tahmin etmeyeceğim bir şekilde gözlerim doldu. Fotoğraflardan taşan yaşanmışlıklar ağır mı geldi acaba? Neden olmasın. Fakat olumlu bir taraf da görmek lazım bence. Devlet yardımı olmaksızın bir dayanışma evi, bir misafirhane kurulmuş durumda. Bu arada hala aklımda, mor çatı gibi kadın sığınma evlerine trans kadınlar alınıyor mu acaba? Şiddet mağduru bir kesimden bahsediyoruz. Ayrıca katillerimizin de devlet tarafından korunması da cabası. Şunu farkettim, hala gülebiliyorlar fotoğraflarda... Acı da olsa

      Fotoğraf çekimi ile ilgili herhangi bir yasak yoktu. Buna sevinmiştim. Aklımda da buradan sonra trans fashion show'a gitmek vardı. Oraları da bir kolaçan etmek istiyordum çünkü. Bu arada ziyaretçi defterine yazdığım yorumu da koymak istedim bir üstteki fotoğrafa. Benim fikrim o yönde. Sizce de öyle mi? Trans evi ve sergisi bir devrim midir?

      Yaşamlarımızın en kara yüzünün de fotoğraflanması unutulmadı tabi. Mekanı da fotoğraflarla uyumlu hale getirmeleri ayrıca etkili oldu bünyem üzerinde. Şiddetin boyutlarının ne kadar da uçlara ulaştığının, hatta hayatlarımızın bir parçası haline getirilip normalleştirilmeye çalışılmasını bu kadar net anlat deseler sanırım yapamazdım. Gözlerim bir kere daha doldu. Sesim titreyerek mekanı terketmek durumunda kaldım. Neyse ki sergi bitmişti, daha fazla acı ve travmayı kaldıramayacaktım. Kadrajına sağlık Ömer Tevfik...

      Mekan sorumlusuna da teşekkürlerimi sorduktan sonra önceden gitmek adına girişimlerim vardı. Fakat provalar bir gün önce BİT-MİİŞ! Hah dedim, kaçırmışım. İçimde de sıkıntı vardı birkaç gündür. Yok neden tee Maslak(mekanı değişmişti bu arada-şişli KKM'nin fiziki koşulları elvermiyormuş çünkü), yok efendim gecenin bu saati insanları atlatıp oraya nasıl gidebilecektim, yok bitiş saati vesaire derken GİDEMEDİM EFENDİM! Türkiye'nin ilk trans fashion show olayını kaçırdım. Tabi kaçırdığım başka şeyler de varmış, dedim aman yarabbi(olay çıkmış olay öyle böyle değil hala ortalık karışık, hala çalkantıda... Bir de sanırım iyice büyümüş yani, sıradan birşey olsa yine iyi)

      Ay ben de bu yazıyı yazacakken TransX İstanbul gösteriminin yapılacağı duyurusunu aldım. Kafam rahattı, istediğim gibi gelebilecektim. Otobüse binerek geldim de, indiğim durağın dibinde imiş zaten. Metrelerce yol yürüyüp geri dönmeme kaç puan veriyorsunuz? Burnumun dibine ne koyarsanız onu bende saklamış olursunuz yani. O derece! Mekan oldukça kalabalık ve şarap kokulu idi. İlgi oldukça fazlaydı. Yetişebildiğim için şükrediyordum en azından. T-Der İstanbulda etkinliğinden tanıştığım insanlarla da orada karşılaşmam oldukça hoş oldu. Kusursuz hizmetlerinden dolayı Şişli Belediyesi'ne oldukça bol keseden teşekkürlerimi fırlatırım :)

      Filmden bahsetmek istemem, fırsatınız olduğunda izleyin isterim. Transfobi, seks işçiliği, kamusal alanlardaki ayrımcılığımızı ve insanların bize yaptıklarını anlatan HARBİ bir belgesel olmuş yani. Kaç zamandır aklımdaydı izlemek. Benim çocuğum belgeselini de izleme fırsatım olsun diye baya kafaya takmıştım. Bu belgesel de öyle oldu. Umarım geniş kitlelerin de bunu izlemeye fırsatı olur. Benim ümidim var, bu filmi bir belediyenin kültür merkezinde izledik, 26 kasım meclis önünde basın açıklaması için başka bir belediye araç tahsis ediyor vesaire. Sanki daha da somutlaşıyoruz ha ne dersiniz?

      Bu etkinlikten size 3 sürpriz çıkaracaktım. Birisi bu yazı(ve trans fashion show dedikodusu) diğer ikisini de sonraki günlerde okuyacaksınız :) İnşallah...