İyi Kız Tiffany

      Toplumun genel yargı ve kalıpları kullanarak yazılmıştır. Gerçekten iyi kızı mı yansıtmaktayım? Bence öyle :) Belki de yanılıyorumdur...

      Spoiler'le başlayayım yazıma, evet bu şekilde bir yazı dizisi koymayı planlıyorum bloguma. Aklımdaki "proje" nin tamamını(geriye kalanları) ise yarın(umarım) göreceksiniz. İnşallah bunu uzun zaman sürdürürüm :)

      Ayyy canlarım selamlar olsun hepinize, bütün kadınlara, erkeklere, insan olmanın erdemindeki muhteşem kişiler, kalbi güzelliklerle dolu olanlar. Hepinizi seviyorum ve can-ı gönül'den kucaklıyorum. Bugünkü adet benzeri sancılarımın, duygularımdaki aşırı uçlarda gidip gelişimi, sürekli bir sarılma isteğimin peak yapması ve bütün gün gergin durmanın dışında iyiydim aslında, önceki günlerde de öyleydi. Hayata bağlı olduğumu hissediyorum çünkü. Ödev yapmadığımda yardımlaşarak yapacak birilerini buluyorum, paylaşıyorum insanlarla. İnsanların gönlünü hoş tutmaya çalışıyorum ve seviliyorum. Ayy ya bizim kızlar da çok iyiler sağolsun. Ne dedikodular ne çekiştirmeler yapıyoooz, gırgır ve şamata derken(ne kadar klasik değil mi?)... Geçiyor günlerim.

      Arada kız arkadaşım(evet transseksüel kadın olduğumu bilmiyorlar) olup olmadığını soruyorlar, ama kaşınıp ta konuyu ben açmış oluyorum, yoksa kimsenin soracağı yok, bu umursanmazlık gibi görünen saygı'dan dolayı insanları çok seviyorum. En azından azıcık rahatım. Ya da okuduğum şehirle alakalı olarak ta düşünebiliriz bunu. Başka bir şehirde okusam bu ortamın binde birini bulamazdım, orası da bir gerçek. Bu yüzden sevgili saygıdeğer Tanrışçığıma bol bol şükürlerimi sunuyorum doğrudan. Yanımda resmen sevişen sevgilileri sürekli olarak gözlerimle yediğimden ötürü içlerinden birine veya hepsine nazarım değecek diye çok çekiniyorum açıkçası. Ay valla hayat aşk'la güzel, bunu bilir, bunu söylerim. Gerçekten aşk'sız, betonarme bir Dünya DÜŞÜNÜLEMEZ bile. Şu an yanımdaki çift çok tatlı, aşkları çok saf(evet analiz yapabiliyorum) ve benim yapmak istediğim bazı fantazileri de gerçekleştiriyorlar. Maşallah diyorum.

      Hah, bir de ortadan birden kaybolan sevgili baloğlan arkadaşımdan da kendisiyle ilgili bir haber yazısı beklerken baya heyecanlandım. Cidden, sanki büyü yapılmıçasına, herşeyi kaldırmış bir anda. Yani gerçekten çok belirsiz bir durum. Ve derste de sıkıntıdan uyumamı engelleyen bir unsur oldu benim için. Off ya, sabah ayrı, öğlenki dersin ödevi ayrı, öğlen dersi ayrı! Son ders te tam bitecek, diğer hoca atlıyor "E biraz daha mı anlats.." der demez biz "Hayır" deyip ortalığın daha fazla karışmasını önlüyoruz ve sonunda çıkıyoruz uyku odasından(sınıftan). Hayır bugünün heyecanı olmasa, blogumu twitter'ımı falan da kontrol edemiyordum insanlar dibimdeyken. Hani kafam iyice giderdi o zaman uykuya, belki hayatımda ilk kez de horlardım, hem de sınıfta, herkesin içinde(ay düşünsenize, ne ilginç olurdu).

      Vizelerim de başlayacak, onlardan da geçmeyi umuyorum, inşallah geçerim, tek dileğim bu. Bölümle ilgili o kadar karmaşık hislerim var ki, hani ne hissettiğimi ben de bilmiyorum. AH bazen sadece, "sarılmak" istiyorum. Sadece sarılmak. Doya doya, sıkıca bağlanarak, hatta bütün kuvvetimle, hiç bırakmamak, hep kucağımda tutmak istiyorum(neyi ya konu kaydı resmen aa). Enerjileriniz dengelenir hem, size de öneririm sarılmayı. İnsanları sevdiğinizi anlatabilmenin en güzel yoludur, hele bana anlatırken, ohooo :D Çok önem veririm güzel bir sarılmaya. Bazen bir sevgili, bazen güzel bir abla, bazense şefkatin doruklarına ulaşmış bir anne edasıyla sarılmak isterim.

      Ahh! Öptüm. Bu arada Dünya'ya ne kadar eşitlik, barış ve azınlıkların hakkını iade edersek o kadar güzel ve çiçeklerle dolu bir cennet olacaktır.