Temas Ettik Mi(LGBTI Pride 2014)?

Yürüyüş sırasında seyyar satıcıdan alıp yürüyüş ortasında parçalanan düdük.
O derece

B ir LGBTİ onur yürüyüşü yazısı!!! Okumak isteyeceğine eminim :)




      Trans onur yürüyüşüne katılmak olur da buna katılmak olmaz mı? Canıma tak etti, baktım bu evdeki bağnazların gideceği yok, 3 günlüğüne otel tuttum kendim için. Yalnız olarak kafayı dinleyip, nispeten daha istediğim bir kılıkta dışarı çıkabilecektim. Olaylar olaylar yani anlayacağınız. Koskoca İstanbul'un nemli havası ve ekstra sıcağı üzerinde o kadar çok terledim ki, bavul taşırken. Ama değerdi buna.

      Pride gecesi biraz geç uyudum, heyecandan. Bir hafta öncekinden çok daha kalabalık olacağını biliyordum, fakat ne kadar? Aklımda binbir soru ile sabah 10 gibi uyandım, mavi şortumun üzerine bu sefer çiçek desenli kurukafa t-shirtümü de giyip çıktım. Ay otelin temizlikçisinin benle tanışacağı tuttu mu? Tuttu valla, dedi odadan memnun musunuz? Ayol dedim memnunum, gerek yok temizlemenize. Peki dedi, daha sonra ismimi sordu, söyledim. O da söyledi, elimi sıkıp tamam görüşürüz öpüyorum DEDİ :( Ay yetişin taciz ediyollaaa...

      Otelden kurtulup, istiklal caddesine gelebilmiştim. Yanımdan geçen iki kız, birbirlerine benim ne kadar da güzel giyindiğimi söylemişlerdi. Canlarım işte onlar benim. Daha o saatte bile(13.30) omuzlarda aşk örgütlenmektir çantaları, ellerde bayraklar vardı. Buluşacağımız cafeye gitmeden önce(erkenden gittim çünkü) terkoz çıkmazına da bir göz attım, fakat yine her zamanki gibi bir kıyafet, bir aksesuar falan alamadım. Neden mi? İstesem orayı satın alırım fakat derdim sonradan onları saklayacak bir yer bulamayacağımdan ötürü boşuna almaya hiç de gerek yok dedim. Öyle de ukde kalıyor içimde.

      Saat iki gibi yine ayısözlük yazarlarıyla buluşulurken bu sefer kadro biraz daha genişti. Aynı kadroyu trans onurunda da görmek isterdim açıkçası. Bakalım blogger ve twitter da neler oluyordu? Buluşmak istediğim onca insan, aynı şevkle onlar da benimle buluşmak istiyor... İletişime geçiyoruz FAKAT NEREDEYSE HİÇBİRİYLE BİR ARAYA GELEMEDİK, çünkü pride çok kalabalıktı! Daha geniş bir lokasyona ihtiyaç duyabiliriz birdahaki senelerde... Ama tatlışım, birtanem, adı gibi kendi de tatlı şeker oğlan'ımla buluşma imkanımız oldu. O da tabi sözlüğe üye, ama ben sürekli mıncırıyorum onu bir böyle, e ne yapayım ŞEKER OĞLAN :) Aramıza iki yeni üyeyi de katmayı unutmadık, onlar da şimdiden popüler oldu aramızda. Yani görmeyi istediğim çoğu kişiyi gördüm diyebilirim :) Tabi... İki arkadaşım ve bir hocamı da aynı pride içerisinde görmek bana "ne yanlışız ne de yalnızız" sloganımızı hatırlatmış idi.

       İstanbul için yürüyüş vakti yaklaşırken hakkında biraz negatif düşündüğüm ama bir yandan da varlığına sevindiğim o mağazaya gittik cümbür cemaat. Evet, trans bayrağının desenleriyle de birşeyler yapılmış ama yine de çok azdı, bence. Demek ki çok özel fikirler hala bir tek benim aklımda ve parama kıyıp özel yaptıracağım bunları!Ama içerisi gökkuşağı misali rengarenkti :) Dışardaki polis tomasını da unutturmuştu adeta(ki onu da bir güzel boyadılar ahahahha). Ama ben gidip dışarıdaki seyyar satıcıdan aldım düdüğümü :) Ve nitekim de elimde parçalandı :(

       Bir çok mekanda olduğu gibi mephisto kitapevi de şanlı bayrağımızı dalgalandırıyordu penceresinde. Erol Dernek sokak ve beyoğlu esnafı da arasında anlaşıp gökkuşağıyla donatacaklardı her yeri. Asan vardı, asmayan vardı tabi de tüm istiklali gökkuşağına yine biz boyadık.

       Caddenin başına geldiğimizde polis taksim meydanını yine kapatmıştı çünkü açık ara bir öküzdü! Lamı cimi yok. Emir kulu bahanelerine de sığınmasınlar, yeryüzü sofrasında pidenin üstüne basana hiçbir şekilde saygı duymam! Duyanı da anlamam, bu konuda netim. Trans bireyler, devletin polisi olmasa yine bir nebze daha rahat yaşayacak, bunlar hep topluma nifak sokuyor! Neyse, o kadar kalabalıktı ki dediğim gibi, gerçekten sığmıyorduk meydana. Kortejde ön tarafta yer alacak olanlar önceden geçiyordu aramızdan. Kendi başına yürümeye başlayanlar da olmuştu, arkadan o ultra hükmedici sesiyle komite gelip daha yürüyüşün başlamadığını söylediler. Saat 17 olur olmaz kalabalık daha fazla tutamadı kendini. Sloganlar eşliğinde o büyük gün başladı. Sıkış-tepiş, bunaltıcı sıcak içerisinde, içilen soğuk suların da artık fayda etmediği. Bir de heteroseksüel şeridi diye birşey çıktı ortaya(yine). Daha doğrusu homofobik şeridi diyelim, sağlı sollu yanyana tek kişinin anca yürüyebileceği genişlikte. Onlar da orada durmuş fotoğraflarımızı çekip duruyorlardı, kendilerinden beklendiği üzere. Fotoğraf demişken, kameramanlar bile çöp kutuları üzerinde çok zor şartlarda yaptılar çekimlerini, onlara da kıyamam.

       Bu arada insanlar ilk kez gökkuşağı bayrağının altından kaçtı, dışarıda 35 derece olan tahmini sıcaklık, bayrak altında en az 50 olarak buhranlar geçirtiyordu. Ay dedim bu ne? Ben de hiçbirşeyden memnun olamadığım için, böyle küçük detaylara takılıyorum işte. Bu yürüyüş ruhuma o kadar iyi geliyordu ki. Bir ara elimizde koli bantları, bayrağın etrafını sarıp "KOLİİ, KOOLİİİ" diye bağırıyorduk, usulca... Bu arada cinsomedya.org

      İzleyicilerin şaşkın bakışları arasında polisin tomasını da renklerimize katmışız. Asıl boyanan kısımı hiç görmedim, sonradan fotoğraflara bakınca muhteşem bir manzarayla karşılaştım. Eylemler, sloganlar, yürüyüşler, selfie çekenler hepimiz bir aradaydık. E bir de ibneler, dönmeler, arkadan verenler de işin içine girince(bkz. Gönül Sazan) yaklaşık 100bin kişilik bir yürüyüş kaçınılmaz oldu. İşin ilginci, en ötekileştirilen toplumsal grup olarak, özellikle de onur yürüyüşümüz oldukça kalabalık geçiyor. Ki ramazan olmasına ve yürüyüşü erteletmek isteyen küçük kesimlere rağmen artan bir kalabalıkla yürüdük, ÇÜNKÜ GÜNAH DEĞİLDİ! Ve sayımız her geçen sene artıyor. Sonra benim gibiler kalabalıktan şikayet ederken kimi de "yürüdük de ne oldu" "ay rezil olduk" "baksana kadınlar yürümüş" "hak istiyoruz ama bunlar ortada olunca rezil oluyoruz" gibi onursuz, içimizdeki hain LGBT'lerin de sesi bir hayli çıkmış. Kim ki onlar? Onur yürüyüşüne katılıp kendisini göstersin ya o zaman! AMA YOOOK O KADAR GİZLİDİR Kİ, rezil olmamak(!) adına... Heteroseksüeller yürüyor, ebeveynler yürüyor senin için be? Bir fikrin yoksa zikrin de olmasın bari, varlığınız batıyor gözüme homofobik homolar sizi.

      E ne diyeceğim? Yürüyüşte iki arkadaşımı ayrı ayrı görüp, bir de üstüne üstlük okuldan bir hocamı da aynı pride içinde görmeme ne diyorsunuz? "Yanlış ve yalnız değiliz, alışın her yerdeyiz" değil mi ama :) Yürüyüş iki saatte bitti, benim de mecalim kalmadı. Koli bantlı kızım ve bir çakma listag ebeveyni olarak kızımın yanında yürüdükten sonra zafer sarhoşluğuyla birlikte sugar'a kadar sloganlara atarak yine yürüdük. Ama yürüyüşün drag queen'leri var ya :) rengimize renk kattılar, onlarla bol sayıda fotoğraf çektirenler oldu. Drag demişken, hala diva'da gelinliğini giymiş gelmişti te oralara :) Bu arada lolipopuma bakarsanız, ben aslında yürüyüşe interseksüel bireyler için gelmiştim :) Trans bireyler için bir hafta önce yürümüştüm zaten. Hayatımda hiç onur yürüyüşü görmedim demeyeceğim bundan sonra, dünya gözüyle bunu da gördüm ya... Kesinlikle ölmeden önce yapılması gereken 100 şey listesi olanlar için sıralamada ilk 20'ye girmeye değer bir olay! Hem eşcinsel veya trans olmanıza da gerek yok, kapımız homofobikler ve transfobikler dışında herkese açıktır. Yani içinde merhamet bulunan her canlı!

      Yetti mi, yetmedi! Sugara geldiğimizde tıklım tıkış bir parti içerisinde bulduk kendimizi. Şeker oğlan da oradaydı, beni bulmuştu. Seni nick smorty ile tanıştıracağım dedi ve sözünü de tuttu. Nick'i de çok görmek istiyordum, yürüyüş gerçekten birçok şeye vesile oldu. İkisi de görseniz bir tatlı, bir şeker, bir karizmatik. En son hatırladığım şey ikisinin de kollarında şuh danslar ettiğimdi(fotoğraflarla belgelenmiş sanırım vuuu). Ama balkabağına dönüşmemi görmesinler diye saat 21.00 olunca ortamı koli bantlı hanım kızımızla birlikte terk ettik. Hem yarını sabahı memleketime geri dönmem gerekiyordu. Neyse, İstiklalden bir ara sokağa daldık ve bir lezbiyen bara girdik, en azından ortamı görmemi istedi, ben de buna sevineceğimi söyledim. Fakat girdiğimiz yer o kadar küçük ve havasızdı ki :( Onunla birlikte hemen çıktık. Bu pride oldukça dolu dolu geçmişti benim için. Artık gönül rahatlığıyla uyuyabilirdim. İnşallah darısı seneye ki prideların başına.

      Bu arada trans güzelimiz baya güzel, hatta o kadar güzel ki pride sonrası kendimi google'ın önünde "Yankı Bayramoğlu makyajsız"ı aratırken buldum. Sağdaki Yankı bu arada. Birsürü röportajı var ortada, isterseniz okuyabilirsiniz. Bense onu görür görmez güzellik triplerine girmeyi bırakıp kendimi depresyonlara verdim. Aman allahım dedim. Ve bir an önce gerçek anlamda güzelleşmek istediğimi farkettim. :(